Is er eigenlijk iemand die “Asterix onder de Zwitsers” niet kent? De nationale schotelfondue speelt een belangrijke rol in een van de beste Asterix-delen aller tijden: iedereen die tijdens de orgie op Feistus Raclettus.
Drie keer zijn broodkruimels heeft verloren in de kaasfondue, wordt met een gewicht aan zijn voeten in het Meer van Genève geworpen. De volledig wanhopige huisvrouw in Emil Steinbergers “Die Schweizermacher” is eveneens nauw verbonden en ongeëvenaard met het maken van fondue, die de helft van de avond mengt met de juiste consistentie van de fondue om de immigratieautoriteiten te overtuigen van zijn geschiktheid voor Zwitserland, en met een goede deal Kirsch is altijd grappiger. Moet je zien!
Ik was vastbesloten om onze kaasfondue zelf te maken. Ik ben nogal sceptisch over afgewerkte producten. Maar toen capituleerde ik voor Asterix, de Zwitserse makers, 180 verschillende fonduerecepten, die allemaal beweerden het enige echte te zijn en mijn jeugdherinnering: uren wachten tot de kaas eindelijk smolt terwijl de geur al ondragelijk lekker door het huis was trekt. En wie wil hun gasten kwellen en ze voor altijd laten wachten terwijl jij in paniek de kaas roert en meer kirsch inschenkt?
Dus reikten we naar de gekoelde plank, de lijst met ingrediënten die acceptabel zijn bevonden: 53% Zwitserse kaas, water, kruidenbrandewijn, aardappelzetmeel, keukenzout, smeltzout, kruiden, johannesbroodpitmeel en probeerde het uit! Het duurt minder dan een half uur om te bereiden: Zet de fonduepan op het vuur, voeg het mengsel toe, verwarm het onder constant (!) Roeren tot de kaas mooi romig en homogeen is, plaats de pot op het rechaud, dompel het brood erin en lekker! Extra tip: Fondue smaakt goed met in blokjes gesneden wit of bruin brood. Het is bijzonder licht verteerbaar als u het brood de dag ervoor koopt. Onze conclusie: Wil je na een lange werkdag genieten van kaasfondue, maar wil je deze pas om 22.00 uur eten, dan heb je een goedkoop (400 gram fondue kost onder de 4 euro) en erg lekker alternatief. De persoonlijke informatie is echter misleidend.
Meer nodig
Met z’n vieren hebben we 3 pakjes (eigenlijk voor 6 personen) probleemloos beheerd, waarbij de bEdW sowieso een voorzichtige fondue-eter is. Als je in het weekend tijd hebt en misschien zelfs een beproefd recept hebt, moet je de Zwitserse klassieker zeker zelf proberen. Ik zal het de volgende keer zeker proberen! Zelfgemaakt of een afgewerkt product? Is dat voor jou een kwestie van geloof of ben je meer ontspannen en laat het vijf zijn?
Update: een vriendin heeft me net haar recept gestuurd voor een zelfgemaakte kaasfondue, die ik je niet wil onthouden. Daar gaan we + natuurlijk veel dank aan Verena en Folker:
– elk 400 g Emmentaler, Gruyère / Gruyère en raclettekaas (dat is ongeveer de hoeveelheid die achteraf in mijn gebruikelijke fondue past, als je er rekening mee houdt dat er altijd iets ‘verloren’ gaat als je erin snijdt) – ongeveer 500 ml witte wijn die zo zuur mogelijk is (bewaar een beetje citroensap als het niet romig wordt)
– 1 el aardappelzetmeel
– 3-4 eetlepels kirsch
Als je wilt, knoflook (wrijf het krachtig in de fonduepan) en / of een paar gedroogde eekhoorntjesbrood gedrenkt in water Snijd de kaas in blokjes, gooi hem in de pan (ik zal de grote gecoate pan dit jaar proberen, dan past misschien alles in één keer in en hoef ik niet te wachten tot het eerste deel in elkaar is geschoven en ik er meer kan toevoegen), en ongeveer 2 / Giet er 3 van de witte wijn in. Ik voeg dan geleidelijk de rest toe als ik zie hoe vloeibaar het is. Laat het smelten en roer in cijfers van acht (wat dan ook, maar werkt eigenlijk het beste). Voeg een beetje citroensap toe als de kaas klontert. Om stremmen te voorkomen, wordt op het einde het aardappelzetmeel gemengd in kirsch toegevoegd.
